جلسه اول نشست تخصصی حرکت و بدن با دعوت از “احسان همت” (اجراگر، مدرس و طراح بین المللی رقص معاصر)
به گزارش ندا نوتاش از بخش روابط بین الملل خانه نمایش دا در تاریخ چهارم اسفند ۱۳۹۷ به همت کسری شاهینی جلسه ای با دعوت از احسان همت به بهانه ی بررسی اجرای “I put a spell on you” در پژوهشکده دا برگزار شد که به دور از هیاهوی نمایش های متعدد جشنواره فجر، ساعتی رو در روی مخاطبان و علاقمندان برای تأمل و تفکر در باب چگونگی تولید یک اثر هنری (پرفورمنس) با ساز و کارهایی که کمتر در ایران شناخته شده، بپردازیم.
احسان همت با تجربه های متعدد همکاری با اساتید و هنرمندان بین المللی درباره چگونگی آغاز تولید پرفورمنس و ساز و کارهای فنی و تخصصی و کاربردی با مخاطبان به گفتگو نشست.
اولین اشاره ی او به اجرای “I put a spell on you” ترجمه ی نادرست نام اثرش بود که در حقیقت ترجمه دقیق آن “طلسمت می کنم” می باشد (متأسفانه دو سال پیاپی به نام جادویت می کنم ترجمه شده است که ترجمه ی نادرستی از نام اثر اوست) وی پس از آن تأکید کرد اجرای کامل اثر در جشنواره ی اخیر با الگوبرداری از ویلیام فورسایت نبوده، بلکه در تمرین اجرای این اثر که در بدو فرآیند تولید و تنها پس از سی ساعت تمرین با دو اجراگر ایرانی و بدون تسهیلات تکنیکی در بخش try out جشنواره ی سال گذشته (دوره ی سی و ششم جشنواره بین المللی تئاتر فجر) ارائه داده از شیوه ای مشابه با ویلیام فورسایت استفاده کرده است.
وی هدف از اجرای تمرین سال گذشته را دستیابی به یک دراماتورژی با استفاده از تخیل تماشاگر دانسته و از اجرای جشنواره امسال (سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر) بعنوان تکامل همان فرآیند تولید یاد کرد.
او در این نشست تخصصی ابتدا توضیحاتی درباره تکنسین غیر ایرانی خود ارائه داد که در حقیقت کورئوگراف بودن تکنسین او چه تأثیر بسزایی در بهتر شدن روند اجرای طلسمت می کنم، داشته است و نیز تلاش های او جهت یافتن دوربین مناسبی که قادر به تصویربرداری در تاریکی مطلق باشد یکی از مصائب روند اثر او بوده است چرا که دوربین های مادون قرمز هم نیازی به نور هرچند محدود خواهند داشت اما اجرای طلسمت میکنم در شرایطی مبتنی بر تاریکی مطلق نیازمند دوربینی حساس به گرما بوده است که با تهیه و استفاده از آن فضای کار مورد نظرش میسر شده است.
بازیگران این پرفورمنس بعد از تغییراتی از چهار نفر به سه نفر محدود شدند که بنا بر کورئوگرافی شخصی او در تمام طول کار دائما در حال بازسازی خویش بودند، حرکات آنها بصورت مکانیکی و متقاطع و شکسته طراحی شده بود در حقیقت از حرکاتی پویا بهیچ وجه استفاده نشده بود و دراماتورژی اثر، تلفیقی از انتزاع (ابسترکشن) و خط داستانی (narrative) بود. اثری مبتنی بر حرکت و بدن.
احسان همت در حین توضیحات ضمنی خود تأکید بر ضرورت شناخت بدن توسط بازیگر، برنامه ریزی مستمر و دقیق، تمرینات مداوم و شرایط اجرایی بلحاظ تکنیکی و حرفه ای نمود و پاسخگوی سوالات و انتقال اطلاعات هنری خود به مخاطبان حاضر بود. این نشست تخصصی با بازخوردهای بسیار مثبتی از سوی مخاطبان و علاقمندان برگزار گردید و امید است در آینده ای نزدیک شاهد برگزاری جلسات بعدی پژوهشکده دا باشیم.
#جشنوارهتئاترفجر
#پژوهشکده_دا
#دا_انستیتو
#خانهنمایشدا
#خانه_دا
#تماشاخانه_دا #dahouse
#fadjrfestival
#dainstitute
#contemporary
#performance
#dance
#dayerehfestival #fadjrfestival #dahousetheatre #dahouse
#contemporarydance
#پرفورمنس #رقص_معاصر
#جشنواره_دایره